Morskie Oko
Morskie Oko, największe i najbardziej znane jezioro w Tatrach, położone w Dolinie Rybiego Potoku, u stóp Mięguszowieckich Szczytów na wysokości 1395 m n.p.m. Jest to jezioro pochodzenia polodowcowego o powierzchni 34,93 ha, długości ok. 862 m, szerokości ok. 566 m, a w najgłębszym miejscu osiąga 50,8 m.
Dno zasłane przy brzegach głazami, ku środkowi żwirem. Wokół jeziora rosną okazałe limby. Wcześniej nazywano je Rybim Jeziorem, ze względu na naturalne zarybienie, co jest rzadko spotykane w tatrzańskich jeziorach (nazywanych stawami). W przejrzystej toni można łatwo zauważyć żyjące w jeziorze pstrągi tzw. głodowe. Nazwa Morskie Oko jest związana ze starą legendą, mówiącą o podziemnym połączeniu jeziora z Adriatykiem.
Na morenie zamykającej jezioro od północy stoi schronisko PTTK. Położone na wysokości 1405 m n.p.m. należy do najstarszych i najpiękniejszych schronisk tatrzańskich. Nazwane zostało imieniem Stanisława Staszica, który w roku 1805 badał jezioro. Obok, przy końcu drogi, po lewej stronie znajduje się Stare Schronisko, które pierwotnie było wozownią (1890). Obydwa budynki zostały uznane za zabytkowe. Punkt wyjściowy do wycieczek na Rysy i Szpiglasową Przełęcz.
Dla turystyki Morskie Oko zostało odkryte już na początku XIX wieku. Pierwsze schronisko, które zostało zbudowane w 1836 r., spłonęło w 1865 r. Kolejne, z 1874 r. też spłonęło w 1898 r. W 1902 r. zostaje ukończona droga z Zakopanego.
autor: arsene @ 20:56
Komentarze (2):
Tam jest naprawdę pięknie:) polecam pieszą wycieczkę z parkingu aż na samą górę. Oczywiście wszystko zwieńczone grzanym winem w chacie nad morskim okiem:)
ja z kolei polecam wdrapać się nad czarny staw i oglądać Morskie Oko z tamtejszej perspektywy!
Prześlij komentarz
Subskrybuj Komentarze do posta [Atom]
<< Strona główna